Szlifowanie gładzi jest bardzo ważnym etapem gładzenia ścian i sufitów. To od tego etapu zależy efekt końcowy naszej pracy. Warto znać sposoby na szlifowanie gładzi na suficie lub szlifowanie gładzi na ścianie. Wtedy łatwiej będzie wybrać taką gładź, która może być szlifowana w konkretny sposób: na sucho lub na mokro.
Niezależnie od techniki, szlifowanie gładzi możemy wykonać ręcznie lub maszynowo. Ręcznie ściany i sufity szlifuje się za pomocą specjalnej pacy z uchwytem, na której mocujemy papier ścierny lub siatkę ścierną. Do szlifowania maszynowego, zdecydowanie szybszego niż ręczne, służy specjalna szlifierka – tzw. „żyrafa”. Biorąc pod uwagę czas zaoszczędzony na szlifowaniu i późniejszym sprzątaniu pyłu, warto taką „żyrafę” wynająć – zwłaszcza ze można ją podłączyć do odkurzacza przemysłowego i od razu podczas pracy odessać sporą cześć pyłu.
Podczas szlifowania gładzi warto zadbać o odpowiednie oświetlenie. Jeśli to możliwe, pracę warto wykonać w takim oświetleniu, jakie będzie panowało w pomieszczeniu na co dzień. Jeśli nie, do sprawdzenia gładkości ścian używamy lampy lub latarki, bo tylko w ostrym świetle dokładnie widać nawet najmniejsze nierówności.
Szlifowanie gładzi na sucho to najczęściej stosowana metoda. Po nałożeniu ostatniej warstwy gładzi i odczekaniu, aż wyschnie, przystępujemy do szlifowania. Istotny jest dobór papieru ściernego lub siatki o odpowiedniej granulacji. Zazwyczaj szlifowanie gładzi rozpoczyna się od granulacji 100-120, a kończy na 200-220. Co ważne, granulacje papieru należy zmieniać stopniowo, tak by w każdym kolejnym etapie usunąć bez problemu zarysowania powstałe w poprzednim etapie.
Należy pamiętać, by szlifując ręcznie lub maszynowo, zachowywać cały czas niezmienną siłę nacisku do powierzchni. Pozwoli to na uzyskanie idealnie równej płaszczyzny. Ważne jest także, by podczas całej pracy zachować ten sam kierunek pracy – dzięki temu unikniemy smug i nie pominiemy żadnego fragmentu ściany. Do szlifowanie przestrzeni w narożnikach najlepiej wykorzystać natomiast gąbkę ścierną.
Nieustannie rozwijający się rynek gładzi otworzył kilka lat temu przed inwestorami nową możliwość – szlifowanie bezpyłowe. Wyeliminowany został tym samym najbardziej uciążliwy element korzystania z gładzi – tumany pyłu, powstającego podczas szlifowania. Gładź do szlifowania na mokro to zazwyczaj mieszanka gipsu syntetycznego, wypełniaczy mineralnych i szerokiej gamy dodatków uszlachetniających, modyfikujących, opóźniających wiązanie oraz zapewniających doskonałą przyczepność do podłoża.
Szlifowanie takiej gładzi wykonuje się praktycznie od razu po jej nałożeniu. Po uzupełnieniu ubytków oraz większych nierówności należy nanieść warstwę gładzi w zbliżonej grubości na całej powierzchni ścian lub sufitów. Po aplikacji trzeba odczekać i wykonać test przywierania gładzi do dłoni. Jeśli gładź nie przywiera, można przystąpić do szlifowania. Powierzchnię z nałożoną gładzią należy zwilżyć wodą, a następnie zacierać przy pomocy gąbki lub pędzla, wyciągając „mleczko”. Następnie trzeba odczekać, aż powierzchnia gładzi zmatowieje, i za pomocą szpachli fasadowej, bądź pacy przystąpić do wygładzania powierzchni. W ten szybki sposób otrzymujemy gładką powierzchnię bez szlifowania i pylenia. Co istotne, pędzel do zacierania gładzi na mokro powinien posiadać naturalne włosie, o szerokości standardowego pędzla typu ławkowiec. Można też użyć pacy gąbkowej.