Szpachlowanie trudno dostępnych miejsc należy zawsze wykonać przed nakładaniem gładzi na płaszczyzny ścian. Zadanie to wymaga dobrego przygotowania podłoża, doboru odpowiednich produktów, a także dużej dokładności wykonawcy. Jak powinno wyglądać szpachlowanie i szlifowanie ścian w narożnikach, futrynach okien i drzwi lub wnękach?
- szpachlowanie trudno dostępnych miejsc – jaką metodę wybrać,
- jaka gładź sprawdzi się w trudno dostępnych miejscach, -
jak szlifować trudno dostępne miejsca – ręcznie czy maszynowo.
Okolice okien i drzwi, dekoracyjne wnęki w ścianach, kąty i narożniki – to właśnie szpachlowanie tych miejsc jest najbardziej czasochłonne i dlatego to od nich należy rozpoczynać wyrównywanie ścian. Tradycyjnie i w wielu przypadkach stosuje się w tym celu metodę ręczną, pozwalającą na bardzo dokładne rozprowadzenie gładzi, co dla zakamarków jest niezwykle istotne. Ręczne szpachlowanie zajmuje więcej czasu oraz wymaga dużej precyzji, jednak pozwala uzyskać idealnie gładkie, równe wykończenie w każdym miejscu oraz uzyskanie prawidłowych kątów, co przekłada się na ostateczny efekt wizualny.
Dużą oszczędność czasu i materiału zapewnia szpachlowanie maszynowe, natomiast ta metoda polecana jest przede wszystkim do wyrównywania dużych powierzchni. W trudno dostępnych miejscach nie gwarantuje tak dużej dokładności jak szpachlowanie ręczne – o trudnościach związanych z mechaniczną aplikacją gładzi można przeczytać w artykule Najczęstsze błędy przy aplikacji gładzi metodą natryskową. Jeśli więc remontujemy mieszkanie, pojedyncze wnętrze lub tylko jedną ścianę, optymalnym wyborem będzie szpachlowanie ręczne.
Zarówno ręczne, jak i natryskowe nakładanie gładzi wymaga dobrego przygotowania podłoża. Należy je umyć, odtłuścić i odpylić, a jeśli jest chłonne lub słabe – także zagruntować. W dalszej kolejności trzeba uzupełnić ewentualne ubytki masą naprawczą, wzmocnić narożniki specjalnymi elementami z aluminium lub taśmą, a dopiero następnie przystąpić do aplikacji gładzi.
Do szpachlowania miejsc trudno dostępnych można wykorzystać tę samą gładź, co do pozostałych ścian. Trzeba jednak pamiętać, by dopasować ją zarówno do rodzaju podłoża, jak i warunków panujących w pomieszczeniu – we wnętrzach narażonych na podwyższoną wilgotność, takich jak kuchnie czy łazienki, najlepiej sprawdzają się gładzie polimerowe bądź wapienne (np. ACRYL-PUTZ® RV 13 RENOVA), natomiast w pozostałych pomieszczeniach – tradycyjna gładź gipsowa.
Jednym z produktów do aplikacji w trudno dostępnych miejscach jest gładź szpachlowa ACRYL-PUTZ® FS20 FINISZ – dzięki temu, że jest już gotowa, nie wymaga samodzielnego rozrabiania i nadaje się do natychmiastowego użytku. Z powodzeniem sprawdzi się również gładź ACRYL-PUTZ® ST10 START, która w razie potrzeby umożliwi też wypełnienie pojedynczych ubytków w podłożu.
Ściany po nałożeniu gładzi najczęściej trzeba ostatecznie wygładzić. W zależności od metody pracy i produktu wybranego przez wykonawcę – niektóre gładzie, np. wspomnianą ACRYL-PUTZ® RV 13 RENOVA, można gładzić na mokro (tzw. szlifowanie bezpyłowe), a wtedy nie wymagają późniejszej obróbki, w tym przypadku dopuszcza się także obróbkę na sucho w narożnikach wewnętrznych. Jeśli zdecydujemy się jednak na tradycyjną obróbkę na sucho, szlifowanie w trudno dostępnych miejscach najlepiej wykonać ręcznie, gdyż ta metoda zapewnia najlepszą dokładność – w tym celu sprawdzi się specjalna gąbka ścierna o bokach ściętych na 45 stopni.
Szlifowanie ścian można wykonać też szlifierką do gładzi, zwaną potocznie żyrafą. Użycie tego sprzętu wymaga pewnej wprawy, a manewrowanie nim przy krawędziach i narożach może być znacznie utrudnione – dlatego, podobnie jak mechaniczne nakładanie gładzi, żyrafę stosuje się na dużych powierzchniach.
Podsumowując szpachlowanie i szlifowanie ścian w trudno dostępnych miejscach wymaga dobrego przygotowania podłoża, zastosowania odpowiednich narzędzi oraz materiałów, a także cierpliwości. Dzięki ich połączeniu efekt prac będzie trwały oraz estetyczny.