Decydując się na samodzielne położenie gładzi albo wykonanie suchej zabudowy niejednokrotnie natkniemy się na pytanie o siatkę wzmacniającą. Czym jest ta siatka i kiedy rzeczywiście warto ją zastosować?
Siatka zbrojeniowa, nazywana też siatką wzmacniającą, wykonana jest z włókna szklanego. To cienkie włókna o średnicy ok. 0.005- 0.01 mm wyciągane ze stopionego szkła. Można z nich, po uprzędzeniu nici, utkać włókna, które następnie impregnuje się żywicą. Tak otrzymany mocny i odporny na korozję materiał ma wiele zastosowań, m. in. w budownictwie, ale też do produkcji np. łodzi. Ze względu na właściwości włókna szklanego siatka zbrojeniowa ma przede wszystkim zapobiegać pękaniu tynku lub gładzi, ale też wzmacniać miejsca szczególnie narażone na uszkodzenia. Jest stałym elementem instalacji termoizolacyjnych, powszechnie używa się jej do wzmacniania tynków zewnętrznych.
W wielu przypadkach zastosowanie siatki jest kwestią dobrej woli budowniczego. Tak jest np. w przypadku zwykłych połączeń płyt kartonowo – gipsowych, do których szpachlowania zazwyczaj wystarczy sama masa do beztaśmowego spoinowania ACRYL-PUTZ® MS30. Jednak są sytuacje, w których użycie siatki jest konieczne i może uchronić nas przed żmudnym procesem poprawek.
Siatka z włókna szklanego jest niezbędna wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z popękanymi tynkami mineralnymi. Siatka powinna być ułożona również wszędzie tam, gdzie z powodu np. naturalnego osiadania budynku będą powstawały pęknięcia. Warto też zapobiegawczo użyć siatki na łączeniach płyt k-g na skosach. Koniecznie trzeba zastosować siatkę w miejscach szczególnie narażonych na uszkodzenia mechaniczne, np. na korytarzach.
Siatkę zbrojeniową wtapiamy w pierwszą warstwę masy szpachlowej. W przypadku popękanych tynków mineralnych należy nałożyć masę do beztaśmowego spoinowania ACRYL-PUTZ® MS30 na powierzchni tynku w warstwie 2-3 mm, a następnie zatopić w niej siatkę zbrojeniową z włókna szklanego. Po wyschnięciu, można nałożyć warstwę wykończeniową gładzi.
Podobnie wygląda układanie siatki na płytach k-g. Masę szpachlową nakładamy wzdłuż spoiny tak, by na jej mokrą powierzchnię można było nakleić siatkę wzmacniającą. Siatkę należy nakładać tak, aby środek jej szerokości przebiegał wzdłuż szczeliny. Za pomocą szpachelki starannie usuwamy pęcherzyki powietrza spod siatki, wciskając ją w świeżo nałożoną warstwę masy. Po wyschnięciu spoin szerszą szpachelką nakładamy wyrównującą drugą warstwę masy, w razie potrzeby jeszcze kolejna warstwę. Ostatnią wyschniętą warstwę masy szpachlowej wystarczy przeszlifować papierem ściernym lub siatką o gradacji 150, odpylić i można ją już malować.