Do nakładania gładzi tynkowej wystarczą dobre chęci, odrobina wiedzy budowlanej i ten poradnik, w którym krok po kroku pokazujemy, jak to zrobić.
Odpowiedni wybór gładzi szpachlowej nie jest rzeczą prostą. Dawniej, kiedy na rynku dostępna była jedynie gładź gipsowa – sprawa była oczywista. Dzisiaj wybór gładzi tynkowych jest dużo szerszy i warto poświęcić mu dłuższą chwilę, aby w efekcie jak najdłużej cieszyć się efektami swojej pracy.
I tak, ogólnie gładzie można podzielić na sypkie i gotowe do użycia. Jeśli brakuje nam umiejętności i doświadczenia w rozrabianiu sypkiej gładzi, warto rozważyć zakup gładzi gotowej. Taka gładź nadaje się do użycia od razu po otwarciu opakowania, a co ważniejsze – po ukończeniu prac szczelnie zamknięta reszta masy może zaczekać do następnego remontu. Dla tych jednak, którzy zdecydują się na gładź sypką, opiszemy proces jej przygotowania poniżej.
Spośród kilku rodzajów gładzi warto zapamiętać, ze do kuchni i łazienek najlepiej sprawdzi się gładź wapienna ACRYL-PUTZ® RV 13 RENOVA. Ze względu na naturalne właściwości wapna, jest ona w dużym stopniu odporna na wilgoć i niepodatna na rozwój grzybów i pleśni. Do wygładzania ścian na zewnątrz przeznaczona jest nowoczesna gładź cementowa ACRYL-PUTZ® FD 12 FASADA, wzbogacona dodatkiem żywicy polimerowej i włókien celulozowych. Gładź polimerowa ACRYL-PUTZ® FS20 FINISZ lub ACRYL-PUTZ® RG21 REGULAR jest polecana do nakładania na ściany, które są narażone na działanie wyższych temperatur lub ulegają małym ruchom konstrukcyjnym. Poza tym dostępna jest cała gama zwykłych gładzi gipsowych, różniących się sposobem aplikacji (na sucho, „mokre na mokre”), sposobem wykończenia (gładzie wymagające szlifowania i bezpyłowe) czy właściwościami.
Powierzchnia, którą zamierzamy wygładzić, powinna być bezwzględnie czysta, mocno związana, sucha, pozbawione zatłuszczeń i luźnych ziaren tynku. Na ścianie i suficie nie może także być pyłu i kurzu. Wszystkie stykające się z masą elementy stalowe powinny być zabezpieczone antykorozyjnie. Oprócz tego, niektóre ściany wymagają gruntowania specjalnym preparatem. Bezwzględnie zagruntować należy nowe tynki mineralne i gipsowe, nowe gładzie gipsowe, niezaciągane płyty gipsowo-kartonowe, ściany w stanie deweloperskim (czyli pomalowane farbą słabej jakości), ściany po skrobaniu ze starych powłok malarskich, plamy lub zacieki (po wcześniejszym ich usunięciu) oraz miejsca na ścianie, gdzie wykonywane były miejscowe poprawki czy uzupełniane ubytki.
Jeśli zdecydowaliśmy się na użycie gładzi gotowej, wystarczy przeczytać instrukcję producenta na opakowaniu, otworzyć pojemnik, wymieszać gładź i można ją już aplikować. Jeśli jednak wybraliśmy gładź sypką, musimy rozrobić taka jej porcje, którą zużyjemy w ciągu godziny – po tym czasie gładź zastyga i nie nadaje się do użytku. Nie wolno zapominać, że każdą kolejną porcje gładzi trzeba rozrabiać w czystym pojemniku i czystymi narzędziami, ponieważ resztki poprzedniej masy szpachlowej przyspieszają zastyganie kolejnej porcji.
Przewidzianą do zużycia ilość suchej masy szpachlowej należy ciągle mieszając wsypać do pojemnika z wodą w proporcjach podanych na opakowaniu. Zawartość pojemnika trzeba starannie wymieszać, najlepiej przy pomocy mieszadła wolnoobrotowego, aż do uzyskania jednorodnej, łatwej do nakładania masy bez grudek. Gotową masę po upływie około 5 minut trzeba ponownie wymieszać.
Gładź można nakładać za pomocą szpachelki lub pacy ze stali nierdzewnej, tworzyw sztucznych lub przez natrysk hydrodynamiczy. Zazwyczaj jednorazowa warstwa gładzi powinna mieć grubość od 1 do 3 mm, jednak niektóre gładzie można nakładać warstwą cieńszą lub grubszą – warto te informacje sprawdzić w karcie technicznej produktu. Warto pamiętać o kolejności nakładania gładzi: zaczynamy od sufitu, potem wygładzamy ściany (od dołu do góry). Prace zawsze warto zacząć od strony okna, ponieważ padające na ściany światło pozwoli na bieżąco weryfikować stan uzyskanej powierzchni. Gładzie stosuje się w dwóch warstwach. Pierwsza wyrównuje podłoże do oczekiwanego stanu. Druga, często nakładana po wyschnięciu i przeszlifowaniu poprzedniej, jedynie uzupełnia ewentualne niedokładności.